NË VEND TË PËRKUJTIMIT TË AHMET KRASNIQIT

Nga kush shpallet “tradhëtar” Ahmet Krasniqi?

Pra, hyzmeqari i pararojes staliniste të LPK-së bazohet  në “informatat nga tereni” për të krijuar këtë shpifje kaq të shëmtuar e të marrë! A thua nuk ka dëgjuar hyzmeqari G.M. për luftën speciale që përdorin pushtuesit, për ta minuar dhe penguar luftën çlirimtare të popujve të shtypur? Lufta që ka bërë dhe ende po bënë “Zëri i Kosovës” për ta njollosur e shpallur “tradhtar” Ahmet Krasniqin, është shërbimi më i mirë që u bëhet shkjeve të Serbisë, për ta minuar luftën çlirimtare të popullit tonë, për ta penguar bashkimin e të gjitha forcave politike dhe ushtarake të faktorit shqiptar ballkanik, për të mos lejuar institucionalizimin e jetës politike të Kosovës. Fatmirësisht opinioni shqiptarë dhe ai i huaji ka mësuar për qëndresën heroike të Brigadës 134 të udhëhequr nga Tahir Zemaj në fshatin Logjë, kurse tërheqja e të plagosurëve për në Shqipëri ishte një betejë heroike e kësaj Brigade. Rrenat dhe shpifjet e  zotrinjëve të pararojës staliniste i ka demantuar SHP i UÇK-së, pasi që sikur të kishte qenë e vërtetë se Ahmet Krasniqi dhe Tahir Zemaj kanë bërë tradhti kombëtare, me siguri do të dilnin me një komunikatë për të dënuar tradhtinë e tyre. Sa kokëthatë e të mjerë janë krerët e pararojës staliniste, që mundohën me rrena e shpifje t`i njollosin e t`i nxijnë atdhetarët dhe veprimtarët, që kanë tjera bindje politike, dhe individët që i demaskuan stalinistët injorantë, për dëmet e mëdha që i sollën lëvizjes sonë kombëtare. Ju stalinistë të gjorë, ishit ata që për shkaqe karrieriste nga një ’’Lëvizje’’, (LRSHJ) krijuat tri lëvizje. Veçmas zotërinj, i keni sjellur dëme të mëdha UÇK-së, kur bëtë ç’ishtë e mundur dhe përdorët të gjitha mjetet e lejuara dhe të pa lejuara për ta shpallur LPK-në krah politik të UÇK-së. Komplotet tuaja tani janë bërë tepër të rrezikshme edhe për  UÇK-në. Mjafton të përmenden shpifjet tuaja ndaj Gani Gecit dhe dëmet që ia sollët me gënjeshtrat tuaja SHP të UÇK-së, që i mashtruat në mënyrë perfide se keni “fakte të pamohueshme” se Gani Geci është “bashkëpuntor i serbve”. Por ju zotrinjë të pararojës komuniste i keni sjellur dhe po i sjellni dëme të mëdha vet LPK-së, e në veçanti veprimtarëve dhe  atdhetarëve  që gjenden në radhët e saj, që kanë punuar dhe punojnë pa hile për çështjen madhore kombëtare. Ju krekoseni si pula, kur e bënë një ve, dhe ngritni kokën lart si bibana, me trimëritë dhe heroizmat e atdhetarëve trima, që ishin apo janë antarë të LPK-së, thuajse ata kanë shkuar në UÇK në emër të LPK-së, apo edhe në emërin tuaj, e jo në emër të Kosovës dhe të liris së saj. Ju partiakë të sertë të pararojës staliniste të LPK-së mos u mashtroni se do të keni sukses për t`i njollosur e shpifur nacionalistët dhe veprimtarët e shquar të shqiptarisë, siç po tentoni ta njollosni dhe nxini Ahmet Krasniqin, atë burrë të madh të Kosovës martire. Ju farë e keqe e eksportuar nga stepat e Rusisë, që u bëtë kancer i shpirtit dhe i trupit shqiptarë, venja gishtin kokës dhe vlerësojeni punën tuaj antikombëtare. Kemi shumë pak atdhetarë që kanë një biografi aq të pasur siç pati Ahmet Krasniqi, një biografi të mbushur me përpjekje të vazhdueshme, me sakrifica të mëdha, me rreziqe të shumta, për t’u bërë ushtarak i lartë, që në momentin e duhur të hakmerret për të gjitha ato të liga që na i sollën barbarët serbo-sllav. Sa vështirë e ka pasur Ahmeti t`i përballonte përcjelljet e vazhdueshme të sigurimit ushtarak serb, që ia kanë hangër shpirtin sa ishte student, kur ishte epror ushtarak, kur shkonte për vizitë në familje, etj. Të gjitha i përballoi Ahmeti se e dinte se do të vinte momenti i duhur, për t’u hakmarrë, për vuajtjet e nënës së tij, nënës që e lindi në burgun e Vushtrrisë, për babën e mbytur në dru gjatë “aksionit të armëve”, për torturimin e familjes së tij për shkak të xhaxhait Aziz Zhilivodës, për burgosjën e të vëllait, që kishte hyrë në të njëjtën organizatë patriotike, në të cilën ishte edhe Ahmeti, për vuajtjet e popullit të tij të robëruar e të tradhtuar nga serbo-sllavët dhe veglat e tyre-komunistët shqiptarë, që po bëjnë edhe sot të njëjtën punë. Ai  realitet i hidhur, ato vuajtje të mëdha shpirtërore,  e poqën dhe e bën burrë serioz, trim e të vendosur për të shkuar deri në fund për realizimin e idealeve më të larta njerëzore, për ta fituar lirin e humbur, për të ringjallur krenarinë e fjetur të popullit fatkeq shqiptarë, që aq shum i hypën në qafë fqinjët e tij barbarë, që aq shumë e mashtruan dhe po e mashtrojnë stalinistët shqiptarë. Pra, Ahmet Krasniqi nuk ka qenë rastësisht  i organizuar në lëvizjen tonë kombëtare, që nga demonstratat e viti 1968. Atë e edukoi dhe e përgatiti familja e tij me brumin kombëtarë, ndërsa kërkesa dhe përkrahja morale e ideologut të nacionalizmit shqiptar dhe mësuesit të atdhedashurisë, Metush Krasniqit për t’u regjistruar në akademinë ushtarake, u bë në bazë të njohurive që ai kishte për familjen e tij, dhe në bazë të sjelljeve dhe virtyteve të djaloshit zeshkan, i cili ishte shumë serioz për moshën e tij, pedant e i zgjuar, fjalëpak e punëshumë. Ahmet Krasniqi pra, regjistrohet dhe i kryen me sukses studimet e artit ushtarak, jo se i qe tekur apo i ka pëlqyer tepër shumë profesioni i ushtarakut, por me qëllim, që në momentin e duhur ta vejë në shërbim të Atdheut dijën dhe përvojën ushtarake.

Ahmet Krasniqi më 1977 bëhet antarë i’’Lëvizjes Nacional Çlirimtare të Kosovës dhe Viseve të tjera Shqiptare në Jugosllavi’’, që e patën formuar  Metush Krasniqi, Sabri Novosela Jusuf Gërvalla, etj. Ahmet Krasniqi bëri përpjekje maksimale për t`i kryer detyrat që ia pat shtruar Metush Krasniqi, por fatkeqësisht atë e penguan në të gjitha anët, edhe aty ku nuk pritej. Pengesa e parë serioze i doli më 1992, kur Udhëheqja e Kosovës nuk e pranoi elaboratin e tij për  krijimin e forcave të armatosura të Republikës së Kosovës, që do të sillnin çlirimin e Kosovës dhe viseve tjera shqiptare. Ai, as që u pritë nga kryetari Rugova dhe kështu, i demoralizuar kaloi kufinin shqiptaro-shqiptar ilegalisht, për të ndejtur ca kohë në Shqipëri. Më vonë ka pasur kontakte me Bujar Bukoshin, Xhafer Shatrin, por edhe me përfaqësuesit e LPK-së, me Ali Ahmetin (Abazin) në vitin 1992, i cili e pat lutur të bëhej anëtarë i LPK-së, kuptohet edhe kuadër ushtarak i saj. Në vitin që shkoi ka biseduar edhe me Bardhyl Mahmutin, Jashar Salihun, Xhavit Halitin, Gani Sylën, Hafiz Gagicën, Hydajet Hysenin, etj. Lind pyetja, pse klani më ekstrem i pararojës staliniste po mundohet ta njollosë Ahmet Krasniqin, kur dihet se ai për hirë të interesave madhore kombëtare ka pasur marrëdhënie të mira edhe me ta, pasi (gabimisht) shpresonte se me tolerancë, sinqeritet dhe bashkëpunim vëllazëror do t’i bindëte të hiqnin dorë nga veprimtaria e tyre destruktive dhe përçarëse.